Παρουσίαση και Διαδραστικές ασκήσεις  για το μάθημα  "Σπάρτη: Η ζωή στην πόλη".

Η ζωή στη Σπάρτη δεν ήταν ίδια με τη ζωή στις άλλες πόλεις. Η πόλη έμοιαζε με στρατόπεδο και οι νόμοι ήταν αυστηροί. Λένε ότι τους νόμους έφτιαξε ο Λυκούργος, ο οποίος ζήτησε από τους Σπαρτιάτες να μην τους αλλάξουν ώσπου να γυρίσει από ένα μεγάλο ταξίδι. Έφυγε από τη Σπάρτη, αλλά δεν ξαναγύρισε ποτέ.
Τα αγόρια ως την ηλικία των εφτά χρόνων έμεναν στο σπίτι. Ύστερα την εκπαίδευσή τους την αναλάμβανε η πόλη. Από μικρά έπρεπε να συνηθίσουν στη σκληρή ζωή και να ξεπερνούν τις δυσκολίες της ζωής. Τα μαθήματά τους ήταν η γραφή, η ανάγνωση, η μουσική και ο χορός.
Οι νέοι μάθαιναν την πολεμική τέχνη. Έμεναν σε σκηνές και έτρω-γαν όλοι μαζί. Αγαπημένο τους φαγητό ήταν ο μέλας ζωμός. Οι Σπαρτιάτες κατάφεραν έτσι να έχουν αγάπη μεταξύ τους και να δημιουργήσουν τον πιο ισχυρό στρατό της εποχής εκείνης. Για πολλά χρόνια η σπαρτιατική φάλαγγα ήταν ανίκητη.
Με τον ίδιο τρόπο μορφώνονταν και τα κορίτσια, τα οποία, όπως και τα αγόρια, ασκούνταν στα γυμναστήρια. Φορούσαν κοντά φορέματα και έπαιρναν μέρος σ’ όλες τις γιορτές και τις εκδηλώσεις. Με αυτό τον τρόπο θα έπλαθαν γερό σώμα και θα γίνονταν αργότερα άξιες μητέρες.

Η Σπαρτιάτισσα μητέρα, όταν έδινε την ασπίδα στον γιο της έλεγε: «Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς». Η φράση αυτή σημαίνει ή να φέρεις πίσω την ασπίδα νικητής ή να σε φέρουν πάνω σ’ αυτή νεκρό.Η Σπαρτιάτισσα μητέρα, όταν έδινε την ασπίδα στον γιο της έλεγε: «Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς». Η φράση αυτή σημαίνει ή να φέρεις πίσω την ασπίδα νικητής ή να σε φέρουν πάνω σ’ αυτή νε κρό.
Τα χρήματα που κυκλοφορούσαν στη Σπάρτη ήταν σιδερένια και είχαν μικρή αξία.
Γενικά, οι Σπαρτιάτες δεν αγαπούσαν την πολυτέλεια στη ζωή. Ένιωθαν περήφανοι για την καταγωγή τους και έμειναν ξακουστοί για τη φιλοπατρία και την ανδρεία τους.